Utanıyorum

Ağlamaktan hiç utanılır mı?
Sayende ondan da utanıyorum
Ellerini tutmuştu ya hani ellerim
Elini tutan elden utanıyorum

Gözlerine baktıkça mutluluk bulan
Bu aşkın sonundan umutlu olan
Her aşka kapalıyken sana açılan
Gönül kapımdan utanıyorum

Nasıl oldu böyle bir boşlukta kaldım
Aşk yalandı bile bile aşka inandım
Seninle bir ömür hayal ederdim
Kurduğum hayallerden utanıyorum

Herşeye boşverip umarsızca gülerken
Bütün kötü anıları birbir silerken
Artık sevilirsem seveceğim derken
Sevilmeden seven kalpten utanıyorum