Utanma Ağla/maktan Korkma

Utanma ağla
Ağlamaktan korkma
Bırak ışığın işçileri çalışsın
Nemli yüreğinde salınarak usulca

Süzülsün gül çehrenden
Çalınsın melodisi bir ardıç kanadında

Ağla ki can gelsin
Suyu çekilmiş güz dallarına
Çiçeklensin pas tutmuş pencerelerin
Bir nilüfer yaprağında

Ağla ki karışsın sümbülün sultanına
Öylesine karışsın ki ağladığını bile unutasın

Bir kez daha açılınca yeniden perde
Bu hayat oyununda/ Korkma
Korkma ki kırık ruhlar treninden
İnsin bir kayıp yolcu daha

Her ne kadar maskesiz olsan da
Sen yine de çık ve oyna

Düşün ki bir rüyadasın
İster bin bir çiçekle uyan ister uyanma
Bil ki yalnızlığın önündeki çıkmaz sokak
Dönülmez değildir

Varacağın meleklerin bahçesinin boldur bereketi
Lâldır cömertliği

Çekinme uzat elini bir kez daha
Göğsünün sol yanıyla
Şimdi çözülürken bir bir inci tanelerin
Düşerken yüreğinden can suyuna damla damla

Açılır ardındanki gülşen misali handelerin
Utanma ağla/maktan korkma



08 Ağustos 2009 İzmir