Utansın

Nâlân'a...


sev; sevilmezsen yürek utansın
şaire yazılan şiirler gibi
kelimelerde hoyrat kafiyeler utansın
serde özlem olurken gurbetin manası
diline düğüm bağlayan kelimeler utansın

vay ki gençsin
yazık geçen günlerin seyr-i sefasında
zamana an veren yalan utansın
gidenler yârdır kalanlar ağyar
ah edip vah eden gönül utansın
ve bir keresinde daha gece karanlığı rehin alırken
dilek tutturmayan yıldızlar utansın

utansın
kana can değmeden geçerken vakit
idam sehpasında ayağın
altından kayan dünya utansın
şimdi yoksun biliyorum
varlığı reddederken gözlerinin rengi
denizi mavi yaratan ilahlar utansın

sev; sevilmezsen yürek utansın
boğazında kalırken büyük laflar
dinlemeyi bilmeyen bir adamsın oysa
oysa eski bir şehrin terk edilmiş sokaklarında evler boş
odalarda dolaşan hayalin utansın
utansın ellerine el diyen diller
seni sevmiyorum diyen yürek utansın

utansın ..!