Ütopya
Hep aynı renkti yalnızlığım
senli düşler kurardım yokluğunda
Çoğalırdın birden bire
Azalırdım birden bire
Gözlerin vardı geceyi kıskandıran
Gözlerin yoktu belkide_
Sen yoktun
Sen hep o camda olurdun
Balkonda çiçekler olurdu
Bir yıldız gibi bakardın
Yağmur yağardı üşürdüm
Bir sigara yakardım
Mutlak seni arardım
Bakışların yoktu belkide_
Sen yoktun
Akşam hep geç gelirdi
Sen akşama gelirdin
Dolunay gibi gülerdin
Hüzünlü bir şarkı söylerdin
Beni sevdiğini bilirdim
Ben her şiirde ölürdüm
Haberin yoktu belkide_
Sen yoktun
Belki o ülke yoktu
Belki o şehirde
Belki sende yoktun
Bunu bende unuttum
Şimdi daha iyi anlıyorum.
Çoğalırdın birden bire Azalırdım birden bire
Birden - bire artış Birden - bire azalış
Nasıl düşünüyorsunuz böyle derin?
"Hep aynı renkti yalnızlığım" Renklerin harflerini de anlıyorum ustam. Anlıyorum. "Akşam hep geç gelirdi" Gündüzler güneşsiz duruyor, hissediyorum. "Ben her şiirde ölürdüm" Ben de öldüm, ölüyorum.
Şiire yorum yazmadım, uzaktan hayranınızım. Bunu kimseler biliyor.
Saygılarımca😎
tebrikler.
Bir usta daha Şiirkolik oldu👍
Hoşgeldin Cumali kardeşim...
İyi ki geldin, özlemişim şiirlerini.
Kutluyorum seni...
tekrar hoş geldin
nasıl olsa demleneceğiz şiirlerinle daha...
cumali şiirleriyle, şiirkolik üyeleri tanışacağı için mutluyum.
Öncelikle sitemize hoşgeldiniz ... güzel şiirinizi okuttuğunuz için teşekkür ediyorum... saygıyla