Ütopyama

Buz gibi binaların ardından doğan güneş gibi bir garip
Can kırıklıkları var içimde.
Sağa dönsem güz,
Sola dönsem tufan..
Böyle gelmiş böyle gidecek
Bir dünya'nın içinde aynada ki saklı yüzümle,
Sol yanımda ki acılarla başbaşayım bugün.

Sanki nefesimin son demine kadar kırılacak baharlar,
Ve acıyla yoğurulacak u-mutsuzluklar,
Düş yakamı hiç bırakmayacak.
Kilitlenip kalacağım dikdörtgen bir odaya.
Araf yığıldıkça kadınlığıma,
Ütopya'nıza yeni çocuklar bağışlayacağım,
Hepsinin adı İsa kalacak..
Ve baharlardan yoksun kalacak bedenleri
Dört mevsimin kapısına çocuklar bırakacaklar.
Meryem ahiret boyu acısını sakladıkça bacaklarında,
Mevsimler birbirine geçecek.

Ne acı; üşüyen çocuklar ölüyor kapınızda hergün.
Binaların aralarından güneş hep paslı yüzünü gösterecek yüzüme,
Ben bahar geldi dedikçe kış aralayacak kapılarım,.
Ben ne zaman yüzümü göğe çevirsem kar tanesi yağacak kirpiklerime,
Ben kardan kadın olacağım belki de şehrinize.
Çocuklarım donarak can vermişti,
Bildiniz mi?

Kim bilir nefesinin son demine kadar yağmur olacağım teninde,
Sen güneş açsın isteyeceksin,
Ben vakitsizce yağacağım yüzüne.
Kadın'ın çocuklarından yoksun,
Dört kitap yanmış,külleri çocuklarınızla Arafa'a saklanmış.
Ta ki ucu bucağı nehirler kavuşana dek,
Ta ki dağlar birbirine geçene dek acımsın sol yanımda.
Cennetinim işte,duru ve bir o kadar sığ.

Çocuklarımı kurban ediyorum Ütopya'nıza,
Sizin olsun,
Ben kirlendim..
Hiç bilmediğin bir karanlıkla seviştim,
Sesi de tıpkı tenin gibi engebeli.
Savaşmak zor,
Cinayetlerin süslü bedenimde,
Avuçlarımdan bedenine çiviliyorsun bedenimi.
Sahi;
Hiç ben olmadan sevişebildin mi?
Bensiz çocuklar bağışlayabildin mi Ütopya'na?
Adlarını İsa koyabildin mi Meryem'den olma?

Ya da durun!
Çocuklarımı kurban etmiyorum şehrinize,
Açın şu ışıkları,
Yeter ki bahar doğmasın mabedime.
Çocuklarım da ölsün,
Kanayarak büyümesinler kanlı ellerinizde,
Çocuklarıma Ütopya'larınızı mahrem kılın,
Ebediyen girmesinler.
Ben onlara dört kitabımda mutlu olmayı aşılayarak büyüteceğim.

Ölüm!
Aralasana dudaklarını,
Sıkışıp kalmak istiyorum dişlerinin arasında,
Nefesse eğer yaşamak,nefes'siz kalıp ölmek istiyorum dudaklarında.
Ütopya(m),geldim işte yalın ayak bakireliğimle kapına,
Al-sana beni...