Ütüsüz Dudaklara Pastörize Öpücükler

Denize düşmüş bir lav şaşkınlığı benimki
Kapısını açtığında her yanını kar kaplamış
Bir çöl yılanı şaşırmışlığı
Tanımaz
Bilmez
Kaldırmaz
Aklım bu kadar sürçülisanı
Hadi gel kaldıralım
Bu marjinal pastörize yalnızlığı...


Alışmışım ben pembe hoşgeldin hır gürlerine
Camlardaki güle, güle gözlerine
Dayanamam
Burnuma sinmiş aroman bir kere fesleğen gibi
Gitmesin artık ellerim ikide bir boş sineme...
Hadi uzat elini fesleğenlerine...


Artık somurtmasın yüzün hiç
Parmak uçlarına kalksın dansımız
Referans olsun yine galaksilerin
Hadi gel
Hayatı yeniden baharlıyalım/sıfırlayalım
Hadi yeniden mavilere boyayalım...


Sevda yine özüne dönsün artık
Şarkıların üvey n/azarlarından çıksın
Dolambaçsız
Kurşun atımı
Dümdüz
Şarkılar yazayım sana
Seni anlatsın yine şiirlerimdeki gizli kahramanlarım...

Biliyorum ordasın
Hissediyorum
Ellerin başında hayli dalmış ve şaşkın
Ve dudakların da büzülmüş büyük ihtimal
Hırslarını uzatıyor, tüttürüyorsun havaya
Dumandan halkalara asıyorsun yine beni mutlaka!




Saklanma kendinden
hadi
yine önüne geç aynaların !
Ki; hiçte beceremezsin ya...



Hadi somurtma
tek hecelik şarkım
Gül yine masmavi hadi
hadi giy yine gözlerine en yakışanlarını
baksınlar yine bana derin derin
maviliklerden..

unutma
ben seni her halinle seviyorum
Ve seni bir daha asla
Ütüsüz dudaklarla görmek istemiyorum...!