uyan halkım..

(fakir ve yoksul koyulan sadakaya mecbur edilen
karnı aç bırakılana başına türban geçirilen
hep boynu bükük hep bişeyleri eksik kalan halkımıza........)
****************

gözlerin kamaşırken özgürlük ışığından
yalın ayak koşarken el açan hürriyete
bastığın umut yoluna döşenen dikenlerden
ayakların kanıyorsa ve haberin yoksa bundan
hissettiğin acıyı katlıyorsa içindeki özgürlük kıpırtısı
o zaman anlarsın insan olduğunu

ve kimse çaresiz değildir
nefes alıyorsan umut tükenmemiş demektir

dikenli tellere takılsada bedeninden parçalar
yine koşacaksın sevgiyle açılan kucağa

tutamazsanda bağımsızlığın ellerinden
o yolda ölmekte güzeldir bazen
en azından onurludur bence

sana hançer en yakınından gelir bazen
BRÜTÜS lerin hep olacak SEZAR oldukça
başın elden gidecek sen KUBİLAY oldukça
ama
ışığın halkını aydınlatıyorsa
yanmak anlam kazanır o zaman.

seni çağıran o sese duyarsız kalamazsın
çünki o yolun sonunda
seni bekleyen
çocuklarının anayın babayın
ve millletinin
ve tüm dünya insanlığının kurtuluşu
belkide senin özgür olmanda saklıdır..

ve bu özgürlük yolunda
emperyalizme baş kaldıranlar başı ezilmek pahasına
çok haklıdır..