Uyandır Yüreğimden Öperek Beni

Uçurumlara mahkûmum
Ömrümün bütün dalları kırık
Zemherinin ortasında
Umudumun bahçeleri talan oldu.
Yaralı yavru ceylan üşümüş
Uykusuz,
Yorgun gecelerin koynunda
Uyandır beni alnımdan öperek
Elem dolu uykularımdan.
Kaç zaman geçti
Yaralı sevdamızın üzerinden,
Çok özledim sevgili
Sabahlara seninle uyanmak
Akşamları seninle karşılamak,
Sıcaklığına sarılmak,
Sonsuzluğunda kaybolmak,
Bilinmez,
Sensizliğin kaçıncısındayım,
Ateşinle yanarken,
Üşüyor kor yangınlarda.
Bedenim,
Isıt üşüyen ellerimi,
Isıt yüreğimi
Dinmiyor sızım,
Kokun yok
Nefesin nerde sevgili?
Şimdi gelinciğin gülümsemiyor artık
Gecelerin kirpiklerinde,
Yalnızlığım
Ağlıyor.
Gözyaşlarım ıstırap yüklü bulutlar misali
Resmini yüreğimin üstüne bastırıyorum
Her gece
Her sabah
Ve
Her dakika
Dindirsin yüreğimdeki sızıyı.
Hasretim gözlerinin
Duruluğunda aşka,
Sakla sevdamı kör kuyularında.
Azap olan geceler sonunda
Sensiz uyanmak istemesem de
Sabahlara.
Mutsuz olduğunu bildiğim,
Mutsuzluklardayım.
Sen uyurken yalnızlıklarında,
Uykusuzluklarımda hayalinin
Uyanmasını beklerim sevgili.
Gün ışıdığında sen işliyorsun
Tüm hücrelerime.
Umut be yiğidim
Umut işte.
Haydi bekletme
Yüreğimden öperek
Elem uykularımdan,
Uyandır beni.

14 Şubat 2012
Konya

Beyza