Uyandırma Beni

Kalbimde semazenler dönüyor durmadan
Sanki birini bekliyormuş gibiler neden
Bilmiyorlarmıki sende gittin şems gibi
Gelmessin biliyorum geri, yeniden

Şimdi şafak vakti kuşlar ötüşüyor uykularında
Sızlarken içimdeki yanlızlık korosu
Fısıldarken kelebeklerin kanatları aşkımı sana
Giriversen apansız şu mahşeri kapıdan içeri
Alıversen üzerimdeki bilinmeyen zemheri
Aralamışmıydın kalbini yoksa değilmiydi bu senler
Hadi dedi kaptan vakit geldi dedi gidiyoruz
Ayrılıyoruz istemeden, istemeden

Kalbinle konuştum bu gece duydunmu
Bir tırtıl anlattı bana herşeyi ağır, ağır
Yakamozlar çizdi unutmuş beynime hayalini
Göç etmiş bir kırlangıç sürüsü aldı seni
Geriye bırakmadı bir gölge bile senden
Umutlarımı biriktirdim kör bir kuyu içinde
Dolarda belki bir gün içerim diye seni yeniden


Bir günü özledim ben bu karanlık sokaklarda
Bir haykırış
Bir iç çekiş
Bir mısra
Bir nokta bile kalmadı senden bana

Olsun varsın dedi ağaçlar sokaklarda
Belki ararsın kalsın dedi
Kör lambadaki şafaklar
Bir gün inanırsan bana seni seviyorum deyişime
Bir el uzat çıkar beni
Sensizliğin kör kuyusundan
Beliki alıverirsin içeri kalbindeki en kuytu köşene
Gelmessen yine uyandırma beni
Bir gece gibi dalıvereyim en ince hayaline.

11.01.2010