Uyanma Küçük Kız

Kırılmayı bekleyen hayallerin var uyanır uyanmaz,
Göz kapakların aralanırsa bir çift göze çarpıp parçalanacak...
Kimse söndürmedi daha yüreğinin ocağını bir gidişte.
Yaşarken ölmedin daha hiç...
Bu yüzden uyanma küçük kız

Uyanma küçük kız
Öyle toz pembe değil Dünya.
Mutlu sonla biten aşklar uyutmak için söylenen masallarda kaldı şimdilerde.
Kimse sevdiği için delmiyor dağları.
Ve kimse gerçekten sevilmiyor aslında...
Bu yüzden uyanma küçük kız

Uyanma küçük kız
Düşlerine tutun sıkıca,
Geçir tırnaklarını rüyalarına ki!
Düşmesin gönlün vefasızın birine.
Üzülürsün çünkü.
Kimse sevilmiyor sevdiği kadar
Ve kimse acımıyor öldürürken sevenini.
Bu yüzden uyanma küçük kız

Sen hiç uyanma ve görme küçük kız!
Tutmak için uzattığın ellerini tek bir sözle kıranlar olacak.
Gönlüne düşecekler ve atamadığın için,
kalbinin en güzel odasında içten içe kanatacaklar seni...

Uyanırsan eğer renklerin solar yüzünün en güzel yerinde,
Günler anlamını yitirir gidince
Hiç okunmayacak şiirler yazarsın söyleyemediklerinden katiline.
Uyanma küçük kız...
Sonra ağlarsın
Yanarsın
Kanarsın kimsesizliğinde!