Uyanmak

Bir eflâtun el uyandırdı

Başımda leylak kokusu

Perdeler sabah dansında

Gölgeler doğuruyorlar

Sonra gözlerim devriliyor

Bir engebeli coğrafyada

Yılankâvî yollarda

Dâvetkâr kuytularda

Geziniyor

Nasıl da kayış gibi gergin

Bir keman teli gibidir

Boylu boyunca uzanan kavisin

Savruluşları pek zâlimdir

Kavis bir şey değil

Asıl vâdileri görmek lâzım

İki yanında kanatlar

Ortasından tuzlu nehir akar

Sürükler, götürür peşi sıra

Dünyanın sonundaki şelâleye kadar

Böyle uyanmak olur mu?

Nasıl kalkacak bu beden buradan?

Zerrelerime fısıldıyor

Bir sıcak şeytan