Uyanmalisin Artik
sabri her gun ogrendim diyordu
hergun sabrin yeni bir denkleminde
yeni bir beklyis nobetinde
buluyordum onu
sonucsuzluk yordu onu
beklentilerine ulasma hevesi
bir mucizenin askini gorecegi temennisine donustu
ve aldiklarini yenileriyle degisterecegi saplantisinda
kole etti bedenimi
o benim bedenim
ben ruhuyum onun
o karsimda yatiyor yataginda
ben oturyorum onu seyrediyorum
masa basinda
yalnizligin elimdeki tek netice olmasi mi
onu bu hezeyana surukledi
bu durmak icin yeterli bir sebepmiydi
ne olabilirdi ki bu sey
o
benden bile vazgecebilecek ne hata isledi
o yatakta uzanmis olu gibi
ellerini bogrunde kilitlemis
masumiyet yumusaktir biliyor
acimak hissettmek dokunmak tutmak
o sadece guvenmek istiyordu
bana degil
ben onun ruhuyum
oturuyorum masa basinda
o yatiyor duymuyor beni
yatsin duymasin
zaten basina ne geldiyse
beni dinledigi icin geldi
yasamak
hatirladiklarimiz di
huzunlusu mutlusu
heyecanin
kainatsal enerjisini bir cirpida yasadigimiz anlarda kaldi yasamak
olmus bitmisti nice olan biten gibi
tiryakiliginden sari saman rengi nisanlar birakti
beklerken hatirladiklarimizdi
yasamak
kizil alevlerin karanlik ve sivri uclariyla
yaniyor simdi ilikleri
kurtlar bir bir geliyor
o
teker teker citten atlayan kurtlari sayiyor simdi
kuzu yureklerin yok olusuna
tavana bakarak engel olamiyor
bak o simdi bunu dusunuyor
olmasi gereken yerde olamayisinin korkulu dusleri
sariyor yatakta sirt ustu yatan bedenimi
bir yudum sarap
uyanmana yeter mi bilmiyorum ama
benim icin icemelisin bu defa
sarabin hissiyatinda anlamak istiyorum
ben bu olup biteni
noktali halleriyle birakti
tarih atilmasi gereken bosluklarini
o hic rakamla doldurulmasi gereken bosluklarina dokunmadi
sayilarla dizilezmezdi okunan kitaplar raflara
'dogum ani
olum bekleyisinin baslamasi demekti'
kronolojik bir olumle sonlanmamaliydi hayat
ders vermek ezberletmek olmamaliydi
aynsini yasayacaksa siradakilerde
neden siradaydilar ki
neyin sirasina girmisler
bu suskun bekleyisin amaci ne
altinci hissin nerde
yardim etmiyormu artik sana
durma
durmali bu trafik
halbuki onun cozucu ozelligini test etmis onaylamistik biz
bu trafik kesmekesliginde
zaman kazanilabilen bir seymis
bunu biz ogrettik
sorumluluklarindan mi kactin yoksa
onlarsiz erilemezdi
bunuda sen soylemistin
bu amansiz bekleyiste etkisiz kalmak istemenin sebebi niye
boyun egmek mi yoksa son hamlen
inanamam
ruhunum ben senin
ben aldanmis olamam
uyan bedenim
bu tarifsiz bosluktan kurtar beni
hic bir saniye kaciralacak kadar degersiz degildi senin icin
ucurtmanin ipinin koptugu o gune tekrar gidebilirmisin
yalpalayarak uzaklasiyordu
kusu kafesinden goklere bagislamak gibi
ozgur ama kanaatkardi ucurtma
simdi sende oylemisin
kalkmalisin bu derin uykudan
ellerinden kaymak uzere simdide dunya
gozlerini acmalisin artik
durdurma hayallerini
dunyanin ipinin kopmamasi icin
senin hayallerin lazim
bil ki senin o kazanilmis saniyelerine ihtiyaci var
yoksa oda yalpalayarak uzaklasacak
onlarca papatya demeti lazim sana
bir an once kalkip toplamaya baslmalisin
savasin direnissiz hali seni bekliyor
isgal edilen bir paylasim alani yok
sen papatya dagitiyorsun
hayallerin
gorde bak nasil degisterebiliyor sonuclari
oyun oynuyor cocuklar
saflar
onursuzlugun kol gezdigi bu memleket birikintilerinde
onur'un
geleceklerinin efsanesi olacaginin beklentisinde
carpiyor serce yurekleri
civil civillar
saklanmak icin onlar ebeyi bekliyor
cabuk ol
daha once papatyalar
dusunceye ayakalar eslik ederse
dunyanin kuytuda kalmis tek bir kose kalmazdi
oyle derdin
neden bu inat neden kalkmiyorsun
dusunemiyormusun artik
yoksa tutmuyor mu
artik ayaklarin
serzenislerini duymak icin
sagir kulaklarimiza icat dusunmek yerine
once keskin bir aci gerekti
kaynar yaga atilan baligin alik aklindan son gecenleri
bilmek
bu tarifsiz aciyi yasamak ozel olsa gerekti
o son gulumseme
acaba mi
derken balik
derken biter ya mesele
her umut bir iz birakti bedenimde
sonlandirilacak kotulukler bu kadar cokken
sonlanmaman lazimdi bana gore
tuzaga gerek yok derdin
sinsi fak larin saskin ordekleri
onlar yakalanmadan once kelebeklerdi
amac icin hediyeler lazimdi derdin
yasatmak icin de kitligi tuketmek
bolluk icin emek sarfetmek lazimdi sana gore
ve ardindan inanca pamuk sekerleri
her cocuga bir tane
minnettardin sukurler tesekkuler ederdin
her aldigini bir baskasina vermek hevesiyle
saklarken koynundaki gizli cekmeceye
uyan artik
bir an once donmelisin
sana yapilmasini istemedigin hic bir kimseye yapmadin
yedi yasindaydin
ordaydim bende duydum
ilk okul ogretmenin soyledi
hosuna gitmisti
oksandigimi o an sende hissetmistin
olmasi gerekeni o yasta ogrenmenin sansina hayran kaldin
buna birde kabiliyetini eklemelidin
duzen icin bir cumle yeterliydi sana gore
kullandin kabiliyetini unutmadin
hep oyle yasadin
biliyordun
ben
tutkusuz bir bedenin ruhu olamazdim
felsefenin ve sozun
adim adim arsinladigin bu yolda
ve en sonunda vardigin bu noktada
anladin ki
sadece mola yerlerinde
kesintili telefon gorusmelerinin
soylenmesi gereken birkac sefkat cumlesi icin
tamamlayici oldugunu
sabir kara bir tuneldeyken
o gurultu ve dumanin
hain masallar yaratacagini tahmin edebiliyordun
belkide bekledigin trende herkes olduruldu
istasyondasin simdi
bekliyorsun cani treni
beklemenin omuru kisalttigi kanisindan kurtulamadigin icin
hep beklerken aci cekti yuregin
simdide oyle mi
biz
gunesin bahardaki haliyle etrafini cevirdigi
bu kulubeden gitmek istemiyoruz
biz suan
acinin hayalleri tekrar canlandiracagini umut ediyoruz
denildigi gibi sabir ilac mi
kaybolan yasayamadiklarimizi
tekrar bize hatirlatacakmi
gunun birinde
birbirimize donebilme ihtimalimiz varmi
yoksa bedenimin bu bekleyisi
intihar mi
tarihinden getirdigin ayak izleri
bak gogsundeki yaraya
dogruya ulasmak icinmis
sarfettigin butun cabalar
bak hep dogruya gidene sarilmissin
yilan ve yalandan kacmis
okyanuslar otesindesin simdi
bir kulube yapmissin kendine
goge bakan bir penceresi var
benim de kanatlarim
ben istegim an gidebilirim
konusmak istemiyormusun benimle
akil almaz huzurunun
korkusu sardi beni
dayanamiyorum artik
yapamadiklari onun sucumuydu allahim
o hep vicdan muhasebesindeydi
unutuklari arasinda kalmisti cevap veremedikleri
o goz ardi edilmislerin
yada onyargiya yenik dusmus sahipsiz cennetlerin
varligindan haberi olamadigi icin mi
yatiyor simdi
olu gibi
neden savunacak gucu kalmamis kendini
bu damla yapraktan damlamadi
anlindaki bandajin altindan dustu iki kasinin arasinda bak
sancisini gizliyor o simdi
icindeki dunya yabancilasirken git gide
bu onun
bilindik sessiz olum hali
onun ayakta kalmak icin son cabalari
asla gostermedi alnina yazilmislari
kendiside bakmazdi aynaya
biliyordu okunabildigini butun cizgilerin
adi konmamis bir kum tanesi yokmus bu dunyada
o soyledi bunu bana
bildigi icin fikri vucudu sokaklarda simdi
dileniyor
anlamlastiramadiklarini soruyor
bir muhattap ariyor kendine
goz altinin soz altinda eridigi
bu yasam ustu denilen suzgecin
o simdi
en acitan kosesinde
onun maddeden varligi yatakta
benim kanatlarim var
gokte hali hazirda acik suan pencere
ben istedigim zaman gidebilirim
ona sormadan onu terkedebilirim
o simdi
sebebini bilmedigi uykusunun teslimiyetinde
ama hala telasli
kabus ruya veya bilincalti
hicbir soyut beyinsel kredi
odemeye yetmiyor bu sabrin esaretinden
onu kurtarmaya
ve ozlemleriyle suladigi
bu ucsuz bucaksiz kainat
bakarmisin hayallerinle kurdugun hikayene
nerden nereye
bakin
adem ile havvadan baslayan
ve duvar saatinin 1 ile 2 si arasina sikisan
bedenimin haline
once 3 tu umudu
sonrada 11 12
belkide
sadece bir kelime
bu dunyayi gectim
oteki oteki
oteki dunyadan bir kelimenin
ilk hecesi
biliyorum yeter sana
olmayi cok istiyordun gelecekte
icinde ben ile dolasirken goruyordun kendini
en cok eylulde
berrakligin gozlerle kavusma ani
mevsim eylul
renkler karanliktan arinirken
yikanmis onca tutkulu mavi ve yesil ile
sabahin fisiltisiyla uyanirken
yeni bir baslagicin en anlamli dakikalarinda
kendisi olmak icin
yeniden mi donmesi gerekiyor
yasanmis o yillara
yatiyor yatakta uyuyor gibi yapiyor
kayip giden yildizlarda elbiseleri
o ciplak bak yatiyor
olmedi ama
bak benle konusabiliyorsun hala
iste bir virgul daha saplandi
simdi bogazima