Uyku

Gözlerinde kararıyor lambanın ışığı
Efsunlu bir tütsü gibi her yere sinmiş kokun
Yüzün düşüyor hayalime
Gerçekleri silikleştiren

Özlemin tutuyor elimden
Küçük bir çocuk gibiyim herkese güvenen
Yanık bir türkü gecenin karanlığında
Beni sana sürükleyen

Yüzmeyi öğrenemedim gözlerinde
Çırpınmak sadece benim aşk dediğim
Uzanacak bir el değil beklediğim
Sende vermek son nefesimi

Bir ölüm doğuyor alaycı gülümsemenden
Gece gibi her şafakta idamım var şimdi
Ayrılırken bavullarımızda tükenmişliğimiz
Suskunluğumuz çok şeyin habercisi

Uyku emiyor damarlarımdaki kanı
Bu günlük paydos hayattan
Göz kapaklarım giyotin gibi
Öldürecek birazdan son gülümsemeni