Uzağa

Bir gün
Şafak atarsa yine güvercin göğsünde
İnletip zaman tınılarını

Müptezel öfkelerin
Dibine perçinlenirse o korku

Zehirli bir bahçede
Şizofren hayallere duracak
Eğrinin kıyamı

Sükûtun avucunda patlamamış mermiler
Acemi katil misali
Kendini vuracak isyan

Düşeceksin sen
Esmerleşen mabedin dibine
Ellerinde sönük kandiller

Gölgenle sevişeceksin
Ölü seviciler gibi
Çığlığa yutulunca poyraz

Renklerini ayrıştıracaksın baharın
Mavinin tonlarına yüz sürüp
Bitecek duan

Dudakların çatlayacak
Bedevi yorgunluklar düşerken omuzlarına

Haram kıblelerde soluyacak
Lal nefesin
Kırpıp kuş seslerini


Sen
Şarkıları kurutacaksın
Çiroz iplerinde

Ağustos kokacak Ağustos
Kıvrak martıların
Göğü delen semahında

Ben
Cenneti süslerken
Ay aydınlığı kumsalda

Adımlar bırakacağım
Tersine yürüyen

Uzağa
Daha uzağa


Islığıma öğrettiğim
Aşk şarkıları

Ve
Süpürürken hüznü
Kervan geçmez şehirlerden...