Uzak...
Uzak neresiydi?
Sürgün bir dostun hasretle sancıyan özlemiydi..
Bazen yanıbaşındaki bir yürekle arandaki mesafeydi...
Dokunamadığın dı..
Hiç bilmediğin bir yerde kendini aramaktı uzak.
Yitirdiğin çocukluğunu aradığın geçmişti belkide!
Uzak; kendine aykırı düşen yüreğimin sürüldüğü yerdi....
16 Şubat 2010
sitelerde bir çok şiir okuyorum. konusuna bu kadar isabetli yaklaşan ve düşünceleini bu kadar net ifade ednelere çok seyrek rastlıyorum. yeni bir şiirinizi bulmak umuduyla geliyorum syfanıza. saygılarımla: rr.akdora
Yeni bir toparlanışın kucağından duraksamasız yolculuklara çıkmadan, önce gönül topuklarımızı yoklarız, nasırlı bir geçmişin porlu taşlarından şiir örerek. Yalan iklimler göverir yaban bahçelerimizde, avuçlarımızdan mor ütopyalar sızar, bir martı kanatlarında taşıdığı emsalsiz şiirlerle yaşamın denizleri üzerinden ihtişamla geçer... Tebrikler...
uzak gönülden ırak olmaktı,hatırlamamak,hatırlanmamaktı...uzak yanıbaşındayken farkedememekti,.....çok anlamlıydı çokkkk...