Uzak/l-aş/k

Hırçın dalgaların esaretinde
Bata çıka yürüyor şu sarhoş bedenim..
Kaç kaçabildiğin kadar,
Tut ellerinden yalnızlığın ve uzaklaş
Tut ki zincirlerimin farkına varayım..
Zifiri karanlık koymadan en derinlerine çek git !
Benliğim aşk a aç kalsın bırak..ve uzaklaş
Nasılsa şerefine kalkan kadehler hep şeref-siz tümcelerde eriyecek
Durma, çek ve git
Ardıma düşmüş kahpeliğin gölgesinde benden uzaklaş
Çağırıyor bak, evinde bekleyenin
Ve sen bu vedaya istersen elinle yaklaş
Sığınacak liman saydığın geceden beridir tüm koylarımdaki gemiler alabora
Seninkisini ise yaktım bir çırpıda !
Hadi hadi sen bu gece yine çok şanslısın sarhoş narasına düştün
Damlalarda boğulan gözlerime ihanet ediyor sözlerim
Yüreğim ile aklım meze niyetine yine sende
Kaç, kaç birazdan başlar dibine vurunca kadehin sağanak
Buralarda durma uzaklaş
Bir fahişenin yağmurunda ıslanmasın silüyetin..
Eee yeter !
Nedir bu keşmekeş sevmelerinde ne istediğini bilmez hallerin
Çek ve git
Durma öylece çocuk masumiyetinde bakarak
Hıçkırıklara boğulmakta nerden çıktı
Nedendir bu ölüm ile beni bir tutmaların
Kandırmak niye
Avutmak niye
Söylesene ya da dur tek kelime etme !
Ben okyanus vurgunuyum sevgilim
Hiç bir acı işlemez yüreğime
Değme artık sende artık uzaklaş
Hissiz ve sarhoş kadınlığım
Oynadığın yeter
Yeter kahrın
Yeter artık yeter !
İstesen de gelmez seninle,
Ömründen ömrüne gelmez bekleme
Çek git işte
Dön ve uzaklaş !