Uzaklarda Olsaydım

Tam onu anlatıyordum ki,
O geldi.
Ben sustum.
Onun ise söylemek isteyip de,
Söyleyemediği bir şeyler vardı sanki.
Hayatından memnun muydu,hiç sormamıştım.
Onu sevmekten,düşünmekten,
Sormaya vakit bulamamıştım.
Belli ki mutluydu.
Yaşamından dert yandığını hiç görmemiştm yakinen.
Belli başlı,üç şeyi vardı hayatta.
Bir annesi,bir babası,
Bir de ömrümde hiç rastlamadım dediği,
Kalbindeki kanamaların yarası.
Onsuz da mutluyum derdi.
Ama bir yandan da eksikliğini hep hissederdi.
Ben ona aşıktım.
O beni hiç bilmezdi.
Uzak diyarlardan beklerdi sevgisini.
Bazen dalardım gözlerine.
Anlattığı her şeyi dinlemezdim.
Ara sıra başımla,söylediklerini onaylar.
Evet ya da hayır kelimelerini kullanarak pekiştirirdim.
Belki o da anlamıştı beslediğim duyguları,
Ama hiç fark ettirmedi.
Gizli bi aşıktım ben hep.
Ve hep öyle kaldım.
Onun ise uzaklardan beklediği,yüzünü dahi görmediği
Bir sevdiği vardı.
‘Keşke,uzaklarda olsaydım'.