Uzaktın Bana

Bir şehrin ışıkları kadar uzaktın bana
Oysa bir nefes kadar yakındım sana
Sen bana bir çığlık bense sessizliktim daima
Hiç görmedin seni takip eden gölgemi ardın sıra

Ve şimdi yere batsın aşkımda sevdamda gururumda
Sen uykunda rüyalarını harmanlarken ben çok uzaklarda
Pencerenin aralığından sızıp bir öpücük konduruyorum yanağına
Benim olsan diyorum beni sarsan açıkta kalan rüyaları kapatıp dalıyorum karanlığa

Sıgaramı ateşleyip Bir duman edasıyla karışıyorum odana
Kokum siniyor duvarlarına bölemiyorum uykunu düşlerini rüyalarınıda
Açılmamış bir mektup gibi dudaklarını bekliyorum o duvarların köşesinde
Göz yaşı döküp yanı başına ve kendimi bırakıyorum dışarıda esen poyraza
Son bahar havasında savrulan yapraklar gibi düşüyorum o acımasız topraklara