Üzgünüm

Bir gün,
Bilemem hangi gün!
Ne dündü ne de bu gün,
Ama elbette bir gün,
Bitecek bu sürgün.

İki güzelden birini dilerdi eskiler,
Acı çeken hastalar için;
Ya afiyet ya ölüm!
Oysaki benim sürgünüm için,
Tek iyilik var gülüm.
O da vuslat değil;
Üzgünüm.