Üzüldüm

Yıllar sonra dönmüş idim köyüme
Eski aşkım verem olmuş üzüldüm.
Çok istemiş gelmek için yanıma
Dizler tutmaz, dil konuşmaz üzüldüm

Aşkın deryasına erken salmışlar
Gül yüzünden neşesini almışlar
Çektiği çileyi benden bilmişler
Yürek yanar, yüzü gülmez üzüldüm

Çeşmeye giderdi güğüm elinde
Güzelliği el alemin dilinde
Bir tek anıları kalmıştı bende
Kırmış güğümleri, atmış üzüldüm

Düğünlerde bar başını çekerdi
Şarkılar söylerdi, türkü yakardı
Saçlarına mor sümbüller takardı
Dökülmüş saçları, akmış üzüldüm

Köyden çıkamamış, şehri özlemiş
Canan gelir diye yolu gözlemiş
Ferhat olmuş ala dağı düzlemiş
Kalmamış takatı, düşmüş üzüldüm

RABATLI böyleymiş hayat çemberi
Sevenler girermiş ordan içeri
İçinde umutlar hep kalmış geri
Beni görmez, yar diyemez üzüldüm