Üzülme Sakın

Bir tebessüm dalgalansa saçlarında
Pembeleşse yanakların
Ellerini tutsam
Göğsüne koyup şu yorgun başımı
Uyutsam, uyutsam

Sonra uyanıp en güzel uykumdan
Sıcaklığının yangınlarındayken avuçlarım
Desem ki mehtabımsın
Gözlerine assam hep hasret bakışlarımı
Desem ki sen
Sen son baharımsın

Saçımı okşasan
Parmakların dolaşsa yüzümün çıkıntılarında
Bakışlarımı kapasam
Bu rüyayı gerçek yapıp
Ne olurdu hep orada yaşasam...

Varlığını yokluk sarmış
Yoksun
Ben en kıdemli mahkûmu uzun gecelerin
En sessiz çığırtkanı sabahların da
Sen hâlâ, hâlâ yoksun..

Ben alıp hayallerimi dünler gibi
Yarınlarıma ekleyeyim tek tek
Sen hep mutlu ol, hep gülümse
Umutlarımla kalmaya razıyım bir ömür
Yeter ki sen üzülme
Sakın üzülme...