Uzun Lafın Kısası

Şimdi bir güneş doğsa yok etmez karanlığı
Elim yanmaz dokunsam
Tütmez ateş bedenimde
Farzet ;
Baştan sona buz tutmuş düşüncelerim ...



Yumdum gözlerimi
Açtım yok oldu hayaller
Yok oldu bir çırpıda bütün zaman
Sanki zemheri ayazda donmuş elim ayağım ...


Yokluk bir hançer gibi sırtımda
Sesine hasret kalışım dillere destan
Dilimde bir şarkı,söyler dururum öyle
Ne değişecekse artık bir türlü kopmadı gitti işte ...



Uzun lafın kısası ne güneş keser beni ne de rüzgar
Yalnızlığın esamesi okunmaz
Yakıp kavursada vız gelir
Savursa lafı bile olmaz
Ama gel gör ki bir damla yağsın yağmur
Haykırmayan yansın kavrulsun ...