Uzun Uzun Ö/z/lüyorum

ey benim yokluğu parmaklarıma yakışmayan
boşluğu kalemime sığmayanım !

çekip gittiğin günden beri
uzaklara dalan gözlerimdeki uzun bekleyişle
harf harf ufalanıp
yığılıyorum
parmaklarımı sıvayıp yazmaya yeltendiğim
her şiirin kapı önünde...

her bir ilmeği aşk kokan
yarınlardan söküyorum
tüm kelamları...
tek söz kavuşmuyor
kırk yerinden yamalı lehçemin
iki yakasında...

aklıma geliyor ağır sözlerin
ismine hedefli ah’lar düğümleniyor genzimde...
dar odamın içinde dile geliyor
di’ li geçmiş zaman...
tuzlu bir sıcaklık
yokluyor
yüzümün yaralı duvarlarını...

- inan hiç ağla(ya)mıyorum -


dilimin altına sıkıştırdığım vuslat
acıtsa da suskunluğumu,
ıslak sesimin tonuna karışan
anlam veremediğim vedanın rengiyle
uzun soluklu şiirler kuramasam da artık,
içime yağan yağmurlarla demlenen
hayallerimi içip
uzun uzun özlüyorum biz’i...

elysa