Vadim Yeşil Gökyüzüm Mavi Yüreğimde İsyan

Ne yani batmayacak mı sandınız güneş?
Öyle bir batar ki,
Alır korkularınızı, söker kalbinizden
Karanlıklarda çırpınan bir canavara dönüştürür sizi
Kalp atışları olmayan

Bu nedir ki?
En kötüsü mü?
Hayır, daha başlangıç
Bir kere girdimi içinize hiçlik duygusu
Artık bir vampirsiniz sabaha varamayan

Çok uzaktadır çok
Duymaz sesinizi çocuklar
Kuşların uçmadığı gökyüzü sizindir artık
Toprağa dokunduğunu zannettiğiniz elleriniz
Öyle şeyler ekmiştir ki
Tarlalarında açlık vardır sadece
Tokluğu barındırmayan

Şehvetli dudaklardan aldığınız, öpücüktür adı
Ama haz veremez duyularınıza tadı
Ne Âdemdir, ne de Havva bilinenin adı
Tarihi siz yazıyorsunuz ya ha bire, anlaşılamayan

-Ey kadın kapat her yerini
-Kahkaha atmadan görebileyim güldüğünü
-Ey adamım Enola Gay'e yükle atomu
-Hiroşima, Nagazaki'ye göster gününü
-Çocuğum silah tut
-Tut-ki göster dünyaya nasıl büyüdüğünü

Korkusu olmayan kalbin attığı yerde
Sorgusu olmayan insanlık başlar
İnsanlığın öldüğü yerde
Artık kıyamettir var olan

Oysa vadimdeki yeşil
Ve onun üstünü örten mavi
Hepimize yeterdi