Vadinin Gözleri Gülerken Ağlıyordu Zambak

vadiler hayallerini oynatıyor
tek perdelik huzur sinemasında
filme ait şarkılar şımarmış
dans et diye

evet
duyuyorum hayalinle eşlik edip
bir baharın tazeliğinde
masmavi dudaklarını


bütün sularını azat etmiş dereler
ağlıyor gözleri derine
derine akıyor ağırdan
ve ellerim yerde
dudaklarım çok yakın nefesine


gecenin ıslaklığı eğiliyor içime
ve sarılmaların şiddeti nefes nefese
kıskanıyor gece siyahını


gözlerinle çiviliyorsun doğurganlığını yamaçlara
bir nehir gibi dökülürken üzerine
kaç kaçabildiğin sığınaklara

şimdi sendeyim buğu
anlat nasıl ıslanıyorsun düşlerinle
sevenler veda etmez
hep bir merhaba saklıdır koltuk altında diyorlar
doğru mu



ateşi hazır mı bizi yutmaya dağların
ya da yerden yere vurmaya mutluluktan uçarken bakışların
ancak su olabilirim
yanarken denizleri ıslatmak için
ve ancak bir karanlık üstüne örtünmek için


sıkı tut beni
bırakma
son bulsun içimizdeki akış dersem
yalan olur belki
susuzluğum sende
bir yudum kana kana olmasa da
benim ateşim cehenneme konuk bu gece


zaman
kimden yana bugün
ikimizden yana olsa gerek
bir takvimin düşmeye hazır son yaprağında
yarın yeni bir başlangıçsa eğer
içinde yuvarlanıyorum zamanın hayalde olsa
biliyorum


tutup saçlarımdan yok olmak isteme
arzuların son nefesinde kıvranırken dudaklarında
anlamadın mı
ruhunu istiyorum
ne kadar olduğunu bilmeden
sende hiç bırakmayacak kadar



sesimi istiyorsan vereyim düş diye
salıver kafesinden hepsini
sallansınlar beynime kurulan salıncağında



düşün ki sallandıkça dibi uzun bir sevgiye gömülüyoruz
ve bazen öyle bir karanlık oluyor ki her yer
sen ve ben demekten öte bir şey kalmıyor
kuduran bakışlarına dalgınlığım düşüyor
seni soluyorum
ve dudaklarımız kenetlenmiş



bir masalı sırt üstü dinler gibi
artık şiirlere karışıyorum baygın
beni sevginle uçurumlara at
kat kat sen olayım
yoksa bu masal bitmez



terlemişsin
terlemişiz
sırtımı sıvazlıyor elleri gecenin
parmak uçlarından sağanak sevgi yağıyor tenime
sar beni sıkıca
düşteyim
düşmekteyim



kadının olmak istiyor bir şiir
bentleri yıkıp sadece biz olacağımız bir vakte