Vahye Bürün

Karşına çıkmak er yiğit işi
Söylemek sözleri bilirken kişi
Anladım ki zordur üstadadinin işi.
Artık düzeltsin kendini birbir
Herkesin bir yani üsdadidir.

Bilirim hey can taşla beni de
Günahsız olan var mı alemde
Herkesin var eksik yüksek yanları
Düzeltmek için çapalayıp durmalı.

Demiş alim olan kişi iyilik duraksız
Yürürsün durmadan bu yol amansız
İyiliğin bittiği nokta yoktur ya
Koşarsın en güzel, yol Allah ile.

Ham değil pişmenin zamanı gelmiş
İşte böylece yücelir ermiş
Haydi büyük yürek tak kanatları
Takıl yerden yüksek mana katları.

İşte diyorum ya bu bitmez mana
Allah'lı gördüğün her şeyde var ya
Ne demiş büyük alim olan da
Allah'ın yok neyin var
Allah'ın var neye muhtaçsın.

İşte yüreğim yanar yanar da
Küçük küçük ermek var muradıma
İşte taşla beni ey güzel ozan
Yüreğimin kirleri dökülsün her an.

Değilse pürü pak değil ki insan
Doğar bu dünyaya bir küçük alem
Dertler tasalar, içinde büyür
Hayatın gayesi bir Allah iledir.

Bak kendi içine gör bunları da
Bu fakir ne bilir kendinden öte
İnsan insanı, çağırır kendine
Sen kendine dön gör hikmeti de
Tertemiz fıtratın yatar derinde.

Şöyle bir silkin dökülsün karanlık
Vahiydir karanlığı delen, sönmeyen ışık.

(Nisan 2011 İstanbul)