Vakit

gece yalnızlığıma zifir katacak
kainat kaynayacak...
aynalar paramparça aynalar
zamanında çerildi kiit
zamanında yandı sigaralar...

hüzün sağanak oldu yağdı gecelere
kehanette olmuştu gerçek...
ateş terlemişti bir kere
yaprak kopmuştu yerlere düşecek

delikanlı yüreğinde erir analar
deniz saygısı olmayanı yutar
yalnızken aşk diye verilmiş entrikalar
yükselir gözler önünde zihinleri parçalar

artık gelemem
vakit gecikti...
gecikti...