Vakit Tamam İşte Yine Gece Saat Sen'i Vuruyor

Vakit tamam !
İşte yine gece saat sen'i vuruyor.
Gecenin ilk demleri başlıyor.
Hüzün vuruyor, hasret vuruyor...

Ben yine odamın bir köşesine sinmiş,
Bir yanımda hasretin diğer yanımda yokluğun,
Kederleri içiyorum şerefine yudum yudum.

Ankara'ydın...
Aşkkenti'ydin yüreğimin.
Ve sonra yıkık dökük bir harabeye döndü şehrim.
Yok/tun, yok oldum.

İki gözümdün hayata açılmış.
İki küçük pencerem.
Ama kapattın kapılarını hayatımın,
Kalmadın ki sen.

Sevinçlerden hüzünlere sürgün yedim.
Önce aşıktım ayrılığa vuruldum.
Sonra bahardım güze döndüm.

Seninle alıyordum tüm nefeslerimi.
Nefeslerimden men oldum.
Katledildi gülüşlerim,
Hüzünlerimin üstüne tebessümleri yama yapar oldum.

Ellerinin sıcaklığıyla ısınırken her üşüdüğümde.
Şimdi kat kat yokluğunu giyiyorum ayaz gecelerde.
Yetmiyor, üstü açık kalıyor yüreğimin.

Sensiz geçen gecelerde bir türlü sabah olmuyor.
Hasretin yiyip bitiriyor da beni,
Güneş bir türlü doğmak bilmiyor.

Vurup kafamı yatayım diyorum.
Bu seferde gözlerime uyku girmiyor.
Her gece olduğu gibi bu gece de,
Ne sen geliyorsun, ne de uykum geliyor.