Vakitlerde Sen Yoksun

sevgili'ye ...

-1-

Yalnızlığa gömülüyor vakit
Ben eski bir cümleden tutuklu
Bırakarak aklımı aklanmış bir ayrılığa
Yürüyordum
Ardımda rüzgar
Süleymanı kıskandırırken fakirliği yüreğimin
Ne inilti duyulur ne feryat figan
Demdir yalnızlığa gömülüyor vakit
Vedalarda el olan aşk yalan

Yalandır ruhuna çalınmış fasıllar
Girdaplarda gönül yalan
Hep bir şarkının sebebidir oysa
Nağmelerde ayrılık bir varmış
Bir yok olmuş yalnızlıkta karanlık
Geceye küfredip gitmişti yıldızlar
Demdir uğultusunda annemin duası gelir aklına
demdir hatıralar

-2-

Beyan edilmiş bir intiharın ardından
Serzenişi yad eder yar olanlar
Ben eski bir cümleden tutuklu
Saçlarımda baharı biriktirir
Ne geldiyse başa ölümden gelir
Ben ömür derim

Hangi kalp ki değişmiş aşkına yalnızlığın
İçinde acıları biriktiren çocukluğumda
Hep bayram olacak değildi
Değildi gece karanlığa emanet edilmiş
Yıldızlar çıplak değildi

Ruhum yas tutuyorum duasında son çığlığın
Beni söylerken şarkılar
Nakarat nakarat adını saklıyor yürek
Ah olsun
Deniz maviye sövmüş dalgalarda
Kayalarda hayalin darmadağın
Demdir yalnızlığa gömülüyor vakit
ruhum yas tutarken duasında son çığlığın

Şimdi gitme türküsü söyler gibi
Ah ederken zaman deli kıvılcım
Saçlarında bulduğum bir hayattı
Ben eski bir kelimeden tutuklu
Bıraktım vasiyetini allahın insanlara
Kefilim kitap ve kalem
Kitapta yüreğim kalemde aşk
Ah olsun de kahrolsun
Demdir yalnızlığa gömülüyor vakit
Vakitlerde sen yoksun