Van Gogh Sarısı Hüzün
buza çalan gecelerimde
yamarken eksiklerimi eksiklerine
tek hücreli bir aşkın tamtamları çalarken
sıcağın kokusudur
bir meme başının ve kadın kalçasının hayali
el ayak çekilmişse hecelerden..
bizler içindir acı - şaire yakışan budur -
daha sıkıntılıdır fiyakalı huzur
çektiklerimizden..
bilirim acısını
ana rahmine çıplak ve ölü düşmelerin
- yaşamamışlığın -
aynı gülün dikeni batar ellerimize
ışıldayınca gözleri ölümün
tek tük şarkılar olsa da hayatın içinde
gecenin her hangi bir vaktinde
- ya da günün -
hangi kalemi alsam elime
van gogh sarısı hüzün..
