Var Gücüyle İsyan

Yine isyanlarda bu ruh,
Ne sevmekten umutlu,nede gelecekten umutlu.
Bir roman gibi başladı aşkı,
Yine hüsran,yine gözyaşı dolu.


Buldum zannetti yaşamadığı huzuru,
Dört başı maamur bir aşktı belkide bu,
Sevilip sayılıyordu okşanıyordu ruhu,
Oysaki yine gam yine hüsran dolu.


Dilinde yalnızlık kelâmı yoktu,
Dudaklarına sevdanın tebessümü kondu,
Gözleri coşkuyla ışıl ışıl bakıyordu,
Oysaki yine yalan yine ihanet dolu.


Garip Nesi derki,aşka yalan girmeye görsün,
Zehir zemberek olur ömrün sürünürsün,
Tatmadığın ızdırabın alasını yüreğinde yaşarsın,
Ozaman anlarsınki hayat riyakârlıklarla dolu.





Unutulan Şair Rual


15/11/2000