Varda Yoklar

ellerin temiz elbisen temiz olsa

kimse inanmaz sana

ne zaman ellerini temiz görecek gözlerin

bahar görecek bayram görecek

insanlığa ne zaman geleceksin

oysa ne kadar da ağır işçisin

iki yüzlü 24 saat kesintisiz mesai

gece yıka onları kimse görmesin

kendine döndüğün zamanlar

iki kişilik eziyet olmalı insana

ölü bir ceset sırtında

canı yandığında gelir kendine arada sırada

kımıldar aniden irkilirsin

gel dilenci izin ver bugün kendine  işe gitme

göm onu kimsesizler mezarlığına

olduğuna dön

gözleri istemesin

boyun bükmesin çocuklar

dilenmesin

üç-beş kuruşa satma dünyaya değer

zeytin karası gözleri

ağlama ne olur ağlama

bir şey isterken

açım deme açım deme

para isterken

bari bunları dilenme

her oku herkese atma

anneleri geç, şairleri de

yüce duygulardan isteme

yazık ya incitme onları

kin nefret düşmanlık kibir gururdan iste

kaskatı kalplilerden mermer yüreklilerden

tane tane iste

her isteğine dayanacak

yürek onlarda var

onlarda para da var ekmekte

sende böyle çalış hayata

bir kuruş bir kuruş iste

damla damla erit

buz dağlarını