Varlığın Umut

Beni istiyorsun
Yalnızlığımı sunuyorum sana
Tüm karanlığı ile...
Umutsuz beklentilerime sürüyorum seni
Çoktan yitirmişim gülüşlerimi
Ufak bir tebessüme gizlerim bazen
Gözlerim ele verir kendini

Maskeler yapışmış yüzüme
Düşerse...
Hayat çıplak kalacak

Bir el-sin uzanan
İnce bir gül dalı
Dokunsam korkarım,kırıldı kırılacak
Yaprağında bir damla kan olur gözyaşım.

Öylesi saransın ki
Güneş kadar sıcak ve yalın
Su gibi duru
Çağlarsın...
Yüreğimin durgun nehir yataklarında

Bir umut doğar sonra seninle
Yarınlar daha mavi...
Başak olur sürersin
Kıtlık vuran toprağımdan
Sen verensin sınırsızca
Ben sen-de varım
Yürümek ne güzel
Biz-li yarınlara...

Devrim Tülay Aydın
02-01-2009