Varlığındadır Bütün Manalar

Sen yüreğimi öksüz bıraktığın dem;
Tek kötü söz söyleyemedim bilirsin,
Çünkü;
Gözlerin yüreğime bakıyordu,
Yüreğimi de namuslu sanırdım;
O da gözlerinden rüşvet alıyordu.

Hiç bir ses bastıramaz,
Senin yokluğunla atmaya başladığım;
Sevda çığlıklarımı,
Sesim çıkmaz sanıyordum;
O da ayrılığından güç alıyordu,

Ben öyle tekil oldum ki;
Hayat adı verilen cümlede,
Desem ki;
Çoğulluğuna alışmışım sanırdım,
O da varlığından güç alıyordu,

Şimdi senin yokluğunda;
Ne gözlerim,ne sesim,nede çoğulluğum;
Sana dair her şeyim bertaraf oldu,
Gözlerim Kör, Sesim sağır, çoğulluğum tekil oldu,
Hepsi varlığında anlam buluyordu...