Varlığının Safına Geçti Yokluk

Keşke gözkapaklarina kadar tırmanıp,
Kırpıplerinden aşağıya bırakabilseydim kendimi.
Dudaklarının kayaliklarina çarpıpta parçalansaydim da
Görseydin içimde ne kadar çok sen olduğunu..
Bir tek ellerim kalsaydi da sağlam,
Onlarda kalbine değdiklerinde yansaydi..
Tıpkı benim gibi, tıpkı senin gibi...
Ama bu özlem olmasaydı be okyanus gozlum
Bu gurbet, bu hasretlik olmasaydı..
Velhasıl, dudaklarının kıyısına varamadım,
Gözlerinin fenerinde yolumu bulamadım,
Sözlerinin derinliklerinde kendim olamadım,
Aşka kanat çırptim ama sana varamadım,
Gözlerinin okyanusunda boğuldu da bu beden,
Hala haber alınamıyor kendisinden..
Özledim, özlemim..özledim.
Varlığını değil kızma, ben yokluğunu bile özledim...