Varoluştaki Tutsağa

sözden bir ev yapalım
ay gecelerine şarkılar konsun

seni suskulardan kaldırıp
sesimdeki kımıldanışı versem kollarına
göğsüm rüyayla dolunca
yani dalgalanınca içim
bu har zamanıdır

bulutların asırlık sessizliğinde
gece siyah bir toprak gibi uzanıyor
sezginin kokusu var
tutuşmuş kırmızının koynu
alla beni

bir kuyunun dibinde kurumuş matemin laneti
gök bizden yana
bir kuş havalanır
bir kuş daha
adımız dertsiz bir güne başlamış
uzun güneş olalım
çırılçıplak günaydınlanalım
alacalansın sedef


şiirin niyetini biliyorum
anladım ki kozadan çıkmak ister
belki saklandığı bir redifti
yüreği mercan
müzikle boyamış kuru sazlıklarını

gel başucuma
sözcüklerin kesiştiği yerde
besteler sunayım dudaklarına...