Varsayım

uzun yol gemilerinin ,insanları geliyor aklıma...
terlemiş kıyafetleri ve yağlanmış saçlarıyla..
bir çocuk ağlıyor, içten içten,
bir kadın dalıyor denize, çok uzaklardan....
suyun şıpırtısı geliyor ,
ve bekliyor , insanlar,
keselerinde ki son umutla...
ya sabır....

boylu boyunca küflenmiş, demir teneke...
eskimiş, sevinçlerde, üzüntülerde,
eskimiş taşıdığı, insanların yüzleri...
sonra yenilenmeye bırakılmış,
çoğu mutluluklar...
daha önlerinde çok yol var...
sonra kadın gözlerini bir kez daha uykuya kapar...