Vasiyet.!

Aslı astarı olmayandı bizimkisi,
Şu dünyanın tepesine binmişiz,
Kaygımız yok nasılsa öleceğiz .
Sevdamız kendini arar durur,
biz ise hayat yolculuğunda...

Yolvermişiz sevdamıza.
Olmamış yapamamışız.
Doğaya aykırılıktı bizimkisi.
Sevdaya tövbeydi oysa,
Şiire tövbem.

Sevmekten yorulmuşum artık,
Düş kurmaktan bitmişim.
İsyanım sana lanet olsun sevdana.
Bıktım seni dizelere anlatmaktan,
Bıktım sabahlara kadar gözyaşı akıtmaktan.
Ve son düşümü kurdum artık.

Cehennem,
Cehennemde ben.
Cehennemde bir masa.
Masada oturan ben.
Masada senin resmin
Masada kezzap.
İçiyorum ben.
Senin resmine bakıp içiyorum,
Son gerçekleştireceğim düşüme içiyorum.

Nihayet bulcağımı sanıyordum,
Eyvallah gidiyorum diyordum,
Aslı astarı yokmuş oysa gitmelerin.
Kalp kalırmış burada.
Güm Güm diye diye atlıyorum şimdi dizelere.
Seni anlatır, lanet olası sevdanı anlatır dururum.
Çıkış yolu bulamam kendime
İsyanım Allaha değil
çaresizliğime...

Son emelimi yazıyorum şimdi,
Sonbahara yükleniyorum.
Dizeleri satırları mısraları sallıyorum artık.
Şiirin yakasına yapıştım bırakmıyorum.
Ve salim,
Sana vasiyet ediyorum;
Dayanamassam eğer
Düklenirse dünyalar üstüme
Şerefsizlikle haysiyetsizlikle
Yoğrulmuş hayaller
Yapışırsa yakama ve düşleyemessem sevgiliyi
Giderim ben bu dünyadan...!!!
Sana vasiyetim
Senden son isteğim
Dizelerimi al git ona cesedimin üstünde bulacaksın bu şiiri
eyvallah kardeşim...!