Vasiyetim

biliyorsun çocuk bunlar düşünmüyor
sen yine de neşeli ol
ekmek arası yeşil soğanını ısırırken
hoplaya zıplaya güle oynaya
çorapların ıslansa da
titresende
biliyorsun çocuk bunlar düşünmüyor
nedenini eminim biliyorsun
çünkü bu köpekler yokluğu tanımıyor
biliyorsun çocuk sen yine de neşeli ol
kartoplarından düşler kur
kardan adamlara beni anlat
kıyılarımızı yıldızlarımızı
yan yana omuz omuza
anlat güzel olacak yarınlarımızı
biliyorsun çocuk
gözlerimiz bağlansa da
sidik kokulu koridorlardan
tıkılsak da karanlık odalara
evrenin neşelerini mıhla yüreklerine
susuz borularda yaşamaya mahkum edilsek de
fişeklerden ve paletlerden kulakların sağır olsa da
gökyüzünün anlat kardeşlerine
kendi topraklarından uzaktakilere
anlat yalnız olmadıklarını
biliyorsun çocuk sen yine de neşeli ol
sana yalancı umutlar aşılasalar da
köklerini sütle besleseler de
yüzüne melek gibi gülseler de
inanma o köpeklere
taviz verme
yaşamın pahasına
özgürlük gibisi var mı?
var mı be çocuk gülmek gibisi
onlara kanlı dişlerine
insanlığını sen sen ol sakın teslim etme