Vatanima Ve Sayisiz Kahramanlarina

ne ara geldin de değdin sağ yanıma anlayamadım,
sarsıldı bedenim, kendimi toplayamadım.
bir ter boşaldı ansızın, ardından ılık bir rüzgar,
düştüm dizlerim üstüne, ayakta duramadım.

sağ tarafımda bir yer yanıyordu, uzanamadım.
ama ateş değil de sanki buz yakıyordu.
sık sık nefes alıyordum, annem geldi aklıma
ölüm yanıbaşımdaydı sanki, çünkü üşüyordum

annem yanımda olsa da sarsa beni diyordum,
son bir kez oğlum dese bana, ısıtsa içimi.
mektubum geldi aklıma daha sonra
annesine oğlundan, sımsıcak satırlarla dolu mektubum.

arkadaşım bağırıyordu sağ tarafımda,
yere yat diyordu, aldırmadım.
annemin kollarına değil de,
vatanımın kollarına sarılmaya gidiyordum

kalan son gücümle ileri atıldım, ama nafile
gözlerim karardı, takıldım.
yağmur gibi yağan mermileri duymaz oldum bir ara
sıkıca sarıldım silahıma, namusuma.

can gider de namus kalır, silahımı bırakmadım.
sıkıca sarıldım kabzasına, bir daha bırakmamacasına.
ay yıldızlı al bayrağımdan duyduğum gururla,
bedenimi emanet ettim vatan topraklarına.