Vay Haline Dünya

İki avuç toprak doyuracakken bir gün gözünü
Vay haline insanoğlu, alamadıysan nefis denen karanlığın önünü...

Dokunduğun her yer altına dönse bile;
Sıfırdan öte gitmez Azraillin gözünde ederin.
Kendini avutma dünya malının gölgesinde sakın,
Kefenin cebi yok, yazmaz mezarının üzerinde TL cinsinden değerin!

İyiye güzele saygı, iyide güzelde yapmaz kaygı bilirim,
Bir nefes ötesini bilmezken nedir bu delicesine koşturma ey garibim!

Gecen varır mı gündüze,
Gözlerin açılsa bile o güne, bildiğin hayat işte; tekdüze...
Dünya senin etrafında döner sanma, nefsin sana anlatsa da inanma,
Bugün arkandan eser rüzgâr yarın alnından vurur, rezil rüsva olursun cümle âleme...

Bir tas çorbam, bir bardak çayım ve bir de dertsiz tasasız başım, var mı bundan daha büyük bir servet?
Ah üstadım ah; derdi dünya olanın dünya kadar derdi olurmuş derler, haklısın fazla söze ne hacet...
Gerçekler acıdır; acıttığı kadar da sancılıdır, olsun, ömür bitmeden farkına vardım nihayet!