Vazgeç Gönül Vazgeç

Vazgeç gönül vazgeç, gel sen bu aşktan

Kalbimi yollara serdiğim yeter.

Zalimlerin kalbi taştandır taştan

Aşkı merhem diye sürdüğüm yeter.

Soldurdu bahçemde gonca gülümü

Yıllardır ağlattı seven gönlümü

Yaşarken arattı bana ölümü

Boş yere hayaller kurduğum yeter.

Yıkık viran etti, gönlümü haşa

Seven yüreğimi çevirdi kışa

Bir tek dertlerimle kaldım başbaşa

Gizlice yaramı sardığım yeter.

Değerli der ömür geçti nafile

Acıyor yüreğim söylerken bile

İstemem ruhuma bir dua bile

Başımı taşlara vurduğum yeter.