Vazgeçenler Sokağı

Serseri bir gökkuşağı dağılıyor gökyüzünde
Yağmur sonraları birbirine karışan mektup akıntılarında
Kayboluyor gözlerim.

Keşke hiç dokunmasaydım gölgene
O zaman daha bir gerçek olurdun
Daha bir imkansız ama karşımda

Soğuk duvarlarda parmaklarım
Günaha girmiş çöl kumu gibi savruluyorum karanlığa
Biraz sayfa
Biraz karmaşa
Her an eksik bir şiir
Her an biraz daha eksilen ses birikintileri kadar sessiz

Ne kadar çok dilenciymişim aşkına
Ne kadar çok onursuz
Çıkmaz bir sokak misali, çıkamadıkça unutulmuş...