Vazgeçiyorum...
dün
rüzgarın ayazına
salmıştım acılarımı
bugün
boğazıma takıldı sözcükler
birer birer toplayıp
yüreğime doldurdum
yokluğun mu!
nefesim kadar yakın
çok sevdim
eritemedim
erimedin
dokundukça tenime
inadına alevlendin
ve
seni doğurdukça yeniden
kendimi yitirdim
avucumda
kırılganlık küsuratları
biraz da yalnızlık
hangi yana dönsem
yönüm yok
bu şehir
sensiz durmadan büyüyor
bense
küçülmüşlüğümde kayboluyorum
aşk mı!
sana kalsın birtanem
vazgeçiyorum....
Duygu ve aklın çatışmasından doğan boşluğu dolduruyor harika şiiriniz Sermin hanım.Yürekten tebrikler...
Hocam siz beni az çok bilirsiniz...Beğenmediğim şiirlere gönül almak için yorum yapmayı sevmem...Şimdi ise ikilemde kaldım,zira Bu şiirinize iltifat bulamıyorum.Muhteşemdi...
içinde benim olmayacağım bir dünya bırakıyorum sana tepe,tepe kullan eyvallah...
nacizane bir şiirimden.
ama gitmeler o kadar da kolay olmuyor işte, yürekten silmeler ve silinmeler de imkansız gibi.
saygılarımla.
İçten..
canayakın..bir şiir
selamlarım sizedir efendim.
gönül sofranızdaki güzellikler hiç bitmesin!