Vazgeçtim

Yaktığın kadar yandım.!
Ne bir eksik,
Ne bir fazla.
Hayata küsecek kadar.
Yine de sen üzülme diye susacak kadar.
Ben ki şairim ya,
Kalemi mi kırıp, şiir den kaçacak kadar.
Dilim deki zehr-i içime kusacak.
Dört duvara mahkum olacak kadar.
..
Sevdiğim kadar yandım.!
Zaman zaman her gece ağlayarak.
Kimi zaman sokak sokak dolaşarak.
Ve her girdigim sokakta yanlızlığıma dolanarak.
Kaburgam cigerime batacak kadar.
Ölmek için el açıp
Rabbime yalvaracak kadar.
Yandım işte,
Senin beni yaktığın kadar.
..
Ben ki; her güne hüsran biçtim.
Seni unutmak için
Kadeh kadeh hasretini içtim.
Sen aklama gelme diye,
Seni yazmamak için şiir yazmaktan geçtim.
Ben ki şair im ya,
Şair'lik ten vazgeçtim...