Ve

Ve
Bu sabah çıkarttım geçmişteki tüm anıları
Artık dönüşü olmayan
Bir hicaz mevsiminin son demin deyim
İçimdeki dalgalar kabardıkça gönlümün kıyılarına
Giyemediğim gelinliğe benzettiğim
Erik ağacının ''çiçeklerini'' sarınıp giyinesim gelir

Artık yüreğime sığdıramadığım
Sensizliğin hasretidir bende ki özlem
Bir sıcacık elindir tutmasını istediğim,

Ve
Sıcacık tebessümün dür görmek istediğim
Sessiz gidişlerim'in arkasında anılarımı bırakıyorum
Anlatamadığım duyguları d/ipsiz kuyulara gömüyorum
Bitmez tükenmez acılarımı
Biliyorum ki acılarım bittiğinde
Bende hasretinle tükeneceğim

Ve
Çaresizlikleri bir türlü çarelerime sığdıramıyorum,
Ağzına kadar dolmuş gam yükü heybem
Beni bu dünyada benden başka kimse anlayamaz
Eğer zaman gitmek zamanıysa düşünmeden gitmek gerek
Anıları geçmişin derinliklerinde bırakıp her şeyi terk ederek
Sevgiye nasırlaşmış hiç kimseye inanmayan yüreğim
Yaşamın acılarında kapılarını
Sevmelere sımsıkı kapatmışken
Birdenbire sen çıkıyorsun karşıma
Sımsıkı tutuyorsun ellerimi

Ve
Sevgi çiçeklerinden bir demet sunuyorsun yüreğime
Canım sevdiğim diyorsun gözlerimin içine bakarak

Sevdanla tekrar canlanıyor yorgun düşmüş yürek
Seninle sevgiye yelken açıyor tükenmiş duygular
Sen umutsuz yolculuğumun sonunda karşıma çıkan

Ve
Güvenerek ebediyen sırtımı dayadığım kocaman sevgi dağım'sın
Geçip giden onca mevsim nerelerdeydin sevdiğim?



(Balım Sultan)