Ve Gözlerin

Sarı saçlarını savurdukça haylaz rüzgârlar
Hayallerin kafa tutuyordu yaşamın gerçekliğine
Ellerinde solmaya yüz tutmuş kır çiçekleri
Yüzünde miadı dolmuş donuk bir tebessüm



Ve gözlerinden yeşil bir bahar yağıyordu...



Denizlerde ne arıyordu kestane gözlerin
Dalıp dalıp gidiyordun efsunlu ufuklara
Bakışlarında bir yelken bir beyaz köpük
Elinde eski yağmurlardan kalma damlalar



Ve gözlerinden kızıl bir seher yağıyordu...



Serin çiğ taneleriyle ıslanıyordu saçların
Hafif bir uzletle titriyordu kırılgan bedenin
Yüreğinde belli ki bir yangın bir deli körük
Bakışında kıvılcım arayan soğumuş küller



Ve gözlerinden berrak bir yağmur yağıyordu...



Kanıyordu zamanın kapatmadığı yaraların
Her damla kanda bir kızıl gül açılıyordu
Gözlerinde maziden kalma buruk bir gülüş
Yüreğinde dinmeyen ahlarla bir kuru bahar



Ve gözlerinden sonsuz bir hasret yağıyordu...



Zamanın zamansızlığında kıvranıyordun
Zemherinin kollarından kaçıyordun belki de
Alnında biriken bir damla ter bir derin ürperiş
Gözünde terk edip giden sürü sürü göçmen kuş



Ve gözlerinden sarı bir eylül yağıyordu...



09082009