Ve İnsan Aldandı

Hakikat pınarında çırpınan balık gibi,
Sonunu hazırlayan, insanın kendisidir.
Küçücük beyni ile düşünüp Halık gibi,
Sonunu hazırlayan, insanın kendisidir...

Anı yaşamak varken sonrasını düşünür,
Geçmişi sorgularken kıymetini düşürür,
Mutluluğu ararken huzursuzluğa yürür,
Sonunu hazırlayan insanın kendisidir...

Kardeşi kan ağlarken onun gözleri kurur,
İyiliği emretmez, kötülükten dem vurur,
Cehalet sofrasında cahillerle oturur,
Sonunu hazırlayan, insanın kendisidir...

Takva meclislerinden, afet yerlere kaçar,
Ruhu zulmette ama zanneder ki zevk saçar,
Ya cennet kapısını, ya cehennemi açar,
Sonunu hazırlayan, insanın kendisidir...

Nefsini hiç yoklamaz, kendini haklı sanır,
Zaten Rabb'ini bilen, kendi nefsini tanır.
Yarın mahşer gününde ya güler, ya utanır,
Sonunu hazırlayan, insanın kendisidir...

Gençliğin kıymetini yaşlanmadan bilemez.
İbretlik olaylara, akıl-sır erdiremez,
Son nefesinde belki ağlar da hiç gülemez,
Sonunu hazırlayan, insanın kendisidir...

Şair Mustafa Enes, garibin birisidir,
Doğru yolu göstermek, onun temennisidir.
Ya peygamberdir ya da iblis efendisidir;
Sonunu hazırlayan, insanın kendisidir.!