Ve ...... Perde !

Evvel  zaman  içinde ...

Tutukluymuş gönlüm  uzak  bir  denize

Orda kar  yağarmış  hep  geceleri

Rüzgâra yelken  açarmış maviler

Sevda dallarına tutunurmuş bulutlar

Bir  avuç gözyaşına

Güneşi  verirmiş gök .





Hani dalganın  esâmesi yokmuş sanki

O yüzden kumlara yazılırmış şiirler

Masallar anlatırmış ak saçlı periler

Beyaz soluklara açılırmış kapılar

Aşk damlarmış  saçaklardan

İşte   bu  yüzden

Akşamların  hüzzam  aralığında

Huzur yeşerirmiş  sokaklardan .



Ufuklarda  melek  çiçekleri ...

Gün batımında kıvılcımlar ...

Mahmur bakışlarda yıldızlar açarmış.



Perdeler saklarmış ya hayalleri

Göz bile değmezmiş  umutlara

Ve sevdalara hiç fırtına düşmezmiş ...

Hiç düşmezmiş !



Rüyalarımın sayfaları kapanıyor bir bir

Siyah odalara gizleniyor uykum

Uyanıyorum ...

Korkuyorum ...

Yağmurun sesi penceremde

Mevsimler titrek gözlerimde

Kara dönüyor hava

Sulusepken

Ellerimde ürkek bir kardelen

Kulağımda o tiz anne sesi ...

Ağlayan  bir ninni ...

Ve ...

Perde !



*( Her şey uykumun siyah düşlerinde )*