Ve Sol Yanımda Kalansın

Ve Sol Yanımda Kalansın

“Ben sana yar dedim

Yaramı gör dedim

Gurbeti sılaya çeviren

Sarmaşık gül dedim.”

Yolum kalbine düşmüşken,

Hece hece vuslat yolunu

Adımlıyorum

Sevda kokusu sarmış

Gece rengi saçlarını

Çektikçe içime

Yaralarıma merhem olan.

Evveldendir adını hasret koyduğum

Keşkelerin sardığı dilime

Hicran dediğim

Ben seni çok sevdim…

Ne çok zaman geçmiş,

Cümleye dönmeyen kelimelerin

Hamallığını yaptığım

Taşıdıkça ağırlaşan.

Demliyorum hayallerimi ve bekliyorum

Bizimkisi iki ayrı uykuda,

İki ayrı rüyanın

Birbirine dokunmasıydı

Sen ateşin yaktığını bilirdin

Ben ateşe yanmayı

Zamanın cimriliği işte

Saniyesini geri vermiyor bize.

Ferhatın dağlarında

Mecnunun çöllerinde

Son demlerini yaşayan kalbim

Yağı bitmiş kandil gibi

Azar azar ferrini tüketmekte

Sonu muamma olan kitapsın sevgili

Suhuf suhuf okudukça

Mutedil yüreğimde bir vaveyla kopuyor

Toprak kokusu tenin

Sanki sam yelinde kavuruyor bedenimi

Yürekte nihansın

İçimde bensizlik

Dışımda sensizlik ile

Ve sol yanımda kalansın…

Müjgan Pekdoğan

2021 Kırıkkale